ماربین آلمانی

ماربین حضرت حسین (ع) را شخصیت سیاسی ، مذهبی استثنائی در چهارده قرن اخیر دانسته ، و علت جاودانگی قیام حسین را مبارزه با ظلم و ستم و جور بنی امیه ، که غاصب حکومت بودند، ذکر کرده است . ماربین با تجزیه و تحلیل قیام عاشورا، ریشه نهضت های عظیم اسلامی را تا امروز در شهادت امام حسین و یاران با وفای او دانسته است که تن به بیعت با یزید را نه تنها نپذیرفتند که زندگی در حکومت یزید را ذلت و خواری می دانستند و از این رو برای رسیدن به مقصود عالی شان ، خود گذشتگی و شهادت را انتخاب کردند.
«... حسین تنها کسی است که در چهارده قرن پیش در برابر حکومت جور و ظلم قد علم کرد... او اول شخص سیاسیتمداری بود که تا به امروز احدی چنین سیاست مؤثری اختیار ننموده است حسین (ع) به شعار همیشگی خود می گفت من در راه حق حقیقت کشته می شوم و دست بنا حق نخواهم داد... حسین (ع) دید حرکات بنی امیه که سلطنت مطلقه داشتند و دستورات اسلام را پایمال می کردند نزدیک است پایه های استوار و مستحکم اسلام را در هم ریزد و اگر بیش از این مسامحه کند نام و نشانی از اسلام و مسلمانی باقی نخواهد ماند تصمیم گرفت در برابر حکومت جور و ظلم قد علم کند... این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست وبنای ستم هر جند ظاهراً عظیم و استوار باشد در برابر حق و حقیقت چون پرکاهی بر بادخواهد رفت ، مشروط بر اینکه مردمی حق طلب و حق پرست برای احیای حقیقت قیام کنند و با مبارزه فداکارانه خود دست از جان بشویند و بطلان ظلم و جور و حقانیت دین و اخلاق را با خون خود بر صفحه تاریخ گیتی ثبت کنند... .
حسین (ع) با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت . اگر چنین حادثه جانگدازی پیش نیامده بود قطعاً اسلام و اسلامیان محو و نابود می گردیدند... .
حسین به یارانش گفت : من ننگ دارم که پسر معاویه شراب می خورد و اشعار هوس آلود می سازد... من باید قیام کنم اگر شما از این راه پر خطر می ترسید فوراً برگردید... ولی یارانش کشته شدن و فداکاری را بر زندگی ترجیح دادند...
هدف و ایده آل حسین ، جلوگیری از ظلم و ستم بود و این همه قوت قلب و از خود گذشتگی را در راه مقصود عالی خویش به خرج داده است حتی در آخرین دقایق زندگی طفل شیرخوار خود را قربانی حق و حقانیت نمود و با این عمل اندیشه فلاسفه و بزرگان عالم را متحیر ساخت ... حسین (ع) مدتها بود که خود را آماده پیکار کرد و در انتظار چنین روزی دقیقه شماری می کرد و می دانست که زنده ماندن نام جاویدان اسلام و قرآن مستلزم این است که او را شهید کنند... با شهادت حسین ، زن و فرزندان او را اسیر کردند و آن وقایع دردانگیز پیش آمد یک مرتبه قبایح و فجایع اعمال بنی امیه ظاهر شد و یک مرتبه جنبش و نهضت عظیمی در مسلمانان پیدا و علیه سلطنت یزید و آل امیه قیام کردند و آنها را ظالم و غاصب نامیدند... نهضت های عظیم اسلامی شروع شد و دنباله آن تا به امروز امتداد یافت روز به روز واقعه بزرگ کربلا اهمیت و درخشندگی بیشتری یافت در کمتر از یک قرن سلطنت بنی امیه منهدم شد و اگر در متن کتب تاریخی نامی از این قوم ذکر شده و تعقیب آن هزاران نفرین و ناسزا هم نوشته شده ... .»
السلام علیک یا ابا عبدالله و لعن الله امة قتلتکم و لعن الله الممهدین لهم بالتمکین من قتالکم ...
سلام بر حسین ولعنت خدا بر مردمی که شما را کشتند و بر مردمی که وسایل جنگ با شما را فراهم نمودند...

واشنگتن ـ ایرونیک

این مورخ آمریکایی ، معتقد است که امام حسین مسئول بود. او پیشوایی امت اسلام را به عهده داشت و امام جامعه خویش بود و امام ِ نور را شایسته نبود که خلافت امام ِ نار را بپذیرد. از این رو فشارها و ناراحتی ها را تحمل نمود تا دین اسلام را از چنگال بنی امیه نجات دهد.
یزید کسی بود که رغبت فراوان به خوش گذرانی و شکار و شراب و زن و شعر داشت . حاصل حکومت او در مدت سه و نیم سال این بود که در سال اول حسین بن علی (ع) را به قتل رساند، در سال دوم مدینه را سه روز تمام چپاول کرد و به دست یغما سپرد و در سال سوم کعبه را مورد تاخت و تاز قرار داد. واقعه جان گداز عاشورا چنان ناگوار و هولناک است که مورخانی نظیر محمد بن علی بن طباطبا معروف به ابن طقطقی ، آن را مشهورترین مصیبت ها دانسته و از شدت غم و اندوه نتوانسته است در این مورد بیشترحوادث را مورد بررسی قرار دهد.
«کشته شدن حسین سرگذشتی است که به علت ناگواری و هولناکی آن دوست ندارم سخن را درباره اش طولانی کنم ، زیرا در اسلام کاری زشت تر از آن به وقوع نپیوسته است . اگر چه کشته شدن امیرالمؤمنین (ع) مصیبت بسیار بزرگی به شمار می آمد، لیکن سرگذشت حسین (ع) چندان کشتار فجیع و مثله و اسارت در بر داشت که از شنیدن آن بدن انسان به لرزه می افتد... زیرا که از مشهورترین مصیبت ها است ... ».
ایرونیک روح این قیام را جاودانه و فناناپذیر و نمونه شجاعت دانسته و نوشته است ، «برای امام حسین ممکن بود که زندگانی خود را با تسلیم شدن به اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمی داد که او یزید را به عنوان خلیفه بشناسد. او به زودی خود را برای قبول هر ناراحتی و فشار به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه آماده ساخت در زیر آفتاب سوزان خشک و در روی ریگ های تفتیده عربستان روح حسین فناناپذیر برپاست . ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شهسوار من حسین .».

رابرت ویر

رابرت ویر با شش محقق دیگر کتاب جهان مذهبی را در دو جلد نگاشته اند. در این کتاب شهادت امام حسین (ع) حادثه غم انگیز صدر اسلام آمده است و علت آن را عدم پذیرفتن یزید به عنوان رهبر جهان اسلام از طرف امام حسین (ع) ثبت کرده اند.عدم بیعت امام حسین با یزید موجب شد که یزید برای خاموش نمودن هر نوع اعتراض و مخالفتی نیروهای خویش را اعزام نماید که نتایج زیر حاصل شد:
1ـ امام حسین و کلیه اعضای خانواده و تنی از یارانش در محلی به نام کربلا در عراق قتل عام شدند؛
2ـ جامعه اسلامی با شوک مواجه شد؛
3ـ مخالفت با بنی امیه تشدید شد؛
4ـ پس از شهادت امام حسین (ع) حمایت از ائمه (ع) تشدید شد.

امروز را به خون شهیدان نوشته اند
روز حسین ، کشته تیغ ستمگر است

روز علی سرآمد و روز حسین گشت
روز پسر چو روز پدر حیرت آور است

این نیست کربلا که بلا خیز شد چنین
این صحنه قیامت و صحرای محشر است

ساورجینی ناید

این شاعر هندی ، عزاداری عزاداران ِ حسینی را هر سال موجب زنده نگهداشتن واقعه جانسوز کربلا می داند و قیام حسینی را استوار نمودن دین بزرگ حضرت محمد (ص) ذکر می کند که امام حسین عشق نهایی خود را به خدا با شهادتش ثابت نمود.
«شب شهادت حسین مریدانش با پیراهن های سیاه ، و پای برهنه ، با چشمان اشکبار به یاد واقعه جانسوز... داستان کهن مکرر و دردناک را بیان می نمایند که مریدانت سراپا اندوه می گویند: حسین ... ای حسین . چرا هزاران هزار دوست تو این طور اشک می ریزند؟ ای مقدس عالی مقام ، آیا این ها برای فداکاری بی نظیر تو نیست ؟ زیرا که پرچم دین بزرگ پیامبر (محمد (ص) ) را برافراشتی و در مقابل شگفتی جهانیان ، عشق عجیب خود را به خدا ثابت نمودی .»
در مورد واقعه جانسوز کربلا، امام حسین مکرر آنچه راکه پیامبر (ص) و علی (ع) و امام حسن (ع) گفته بودند می دانست . در مسافرتی که پیامبر داشت ، وقتی پیامبر به کربلارسید، فرمود:
«جبرئیل مرا خبر می دهد از زمینی که کنار فرات واقع است و آن را کربلامی گویند... و من اکنون قتلگاه و محل قبر او را می بینم ».
حتی امام حسن (ع) به امام حسین (ع) فرموده بود که «لا یوم کیومک یا اباعبدالله» هیچ روزی مانند روز تو (عاشورا) نخواهد بود.

عیش ها تان نوش بادا هر زمان ای عاشقان
وز شما کان شکر باد این جهان ای عاشقان

نوش و جوش عاشقان تا عرش و تا کرسی رسید
برگذشت از عرش و فرش این کاروان ای عاشقان

گر کسی پرسید کیانید ای سراندازان شما
هین بگوییدش که جان جان جان ای عاشقان

ما رمیت اذ رمیت از شکارستان غیب
می جهاند تیرهای بی کمان ای عاشقان

پورشو تاملاس توندون (هندو)

تاملاس که زمانی رئیس کنگره ملی هندوستان بود، معتقد است که با بزرگداشت قیام و خاطره شهیدان کربلا همیشه روح معنویت ، آزاد زیستی ، بزرگواری ، فداکاری و ایثار در جامعه خواهد جوشید و جامعه از فقر فرهنگی به غنای فرهنگی و اعتلا خواهد رسید و همیشه سرزنده و در مسیر حیات معقول پیش خواهد رفت .
زیرا در یاد بودها، بزرگداشت ها، روح حماسی ، آزادی خواهی ، جوانمردی ، ایثار، حق خواهی ، هویت مذهبی و ملی ، تقویت خواهد شد.
«من اهمیت بر پاداشتن این خاطره بزرگ تاریخی را می دانم . این فداکاری های عالی از قبیل شهادت امام حسین ، سطح فکر بشریت را ارتقا بخشیده است و خاطره آن شایسته است همیشه باقی بماند و یادآوری شود.»

حسین مظهر آزادگی و آزادی است
خوشا کسی که چنین مرام و آئین است

نه ظلم کن به کسی نی به زیر ظلم برو
که این مرام حسین است و منطق دین

«خوشدل تهرانی »

جواهر لعل نهرو

شهادت امام حسین و خانواده اش را فاجعه ای ذکر کرده است که هر سال در ماه محرم از طرف مسلمانان و مخصوصاً شیعیان تجدید می گردد و به خاطر آن سوگواری برپا می شود.

این رفته سر به نیزه اعداء حسین توست
این مانده بر زمین ، تن تنها، حسین توست

«صباحی بیدگلی »

مهاتما گاندی

گاندی معمارِ استقلال هند و رهبر ملی مردم این کشور، برای آزادی هندوستان ازسلطه انگلیس ، هسته مرکزی قوی یک تشکیلات سیاسی را پایه ریزی نمود و حزب کنگره را رهبری نمود و با تمرد از قوانین ، عدم تقبل پست های دولتی ، عدم همکاری با مأموران انگلیسی و تحریم اجناس بریتانیایی ، یعنی با اصل «مقاومت منفی » باسلطه انگلیس مبارزه نمود و روح آزادی و بازگشت به هویت و سنت های اصیل هندی را احیاء کرد. در آخرین بار که دولت انگلیس در سال 1942 میلادی او را بازداشت کرده گاندی هنگام توقیف ، فریاد «یا مرگ یا استقلال » را سر داد.
وقتی حر به امام حسین گفت : اگر جنگ کنی کشته خواهی شد.
امام فرمود: مرا از مرگ می ترسانی ؟ که برادر اویسی ما گفته است : من حتماً می روم و جوانمرد را از مرگ ، ننگ و عاری نیست . اگر عملش برای حق باشد... و با بذل جان خودبا مردمان و نیکوکار مواسات کند و از مردم مطرود و ملعون جدا شود... این خواری برای توبس است که زنده بمانی و مورد ظلم و تجاوز قرارگیری و نتوانی از حق خود دفاع کنی ،چقدر مرگ در راه وصول به عزت و احیای حق سبک و راحت است . مرگ در راه حق و عزت ، زندگانی جاوید است و زندگانی با ذلت ، حیاتی جزء مرگ نیست ... . مرحبا و آفرین به کشته شدن در راه خدا و لیکن شما توانایی به نابودی مجد و عظمت مرا ندارید، پس دراین صورت مرا باکی از مرگ نیست «موت فی عز خیر من حیاة فی ذل »
گاندی در تفحص زندگانی امام حسین و علت جاودانگی و پایداری آن به یک مسأله مهم رسیده و همانا درسی از سرور آزادگان اخذ نموده و آن را برای استقلال هند به کار بسته است ، یعنی او به پیروی از امام ، به مردم هند که طرفدار استقلال هند بودند اعلام نمود مرگ را به بازی و مسخره بگیرید و نترسید.
«من برای مردم هند چیز تازه نیاوردم ، فقط نتیجه ای را که از مطالب و تحقیقاتم درباره تاریخ زندگی قهرمان کربلا به دست آورده بودم ، ارمغان ملت هند کردم . اگر بخواهیم هند را نجات دهیم واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی پیمود... .»

سلام

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوستان و عرض تسلیت به خاطر فرا رسیدن ایام سوگواری سرور شهیدان حضرن اباعبدالله الحسین (علیه السلام)

انشاءالله به مناسبت فرار رسیدن محرم الحرام سال 1432 هجری قمری به زودی نظر دانشمندان غربی و غیر مسلمان را در مورد حضرت امام حسین (علیه السلام) و همچنین اطلاعات جالبی دیگر نیز از ایشان در این وبلاگ خواهیم گذاشت

با التماس دعای خیرتان

محمد صبوری شرق

لطفا مارا با نظرات و انتقادات خور راهنمایی و ارشاد بفرمایید