این مشکلات یا مربوط به خود فرد است یا مربوط به محیط پیرامون او (دوستان ـ معلم و...) برمیگردد.
اگر مشکل مربوط به خود فرد باشد احتمال دارد مشکلاتی از قبیل عزت نفس پایین، ترس از بعضی چیزها، احساس شرم، خجالت و خیلی چیزهای دیگر باشد.
اما اگر مشکل مربوط به افراد دیگر باشد، باید از کودک خواسته شود که از جزییات آن صحبت کند تا بتوان علت آن را پیدا کنید زیرا تا علت آن را نیابید، نمیتوانید به او کمک کنید.
چون که اگر کودک مشکل را خیلی بزرگتر از آن چه هست حس کند و دائماً در حال استرس باشد، برای آینده او خطرناک است و سلامت جسمی و ذهنی او را ضعیف میکند و این تنشها، احساس خستگی روزانه و در پی آن تحریکپذیری را به وجود میآورد.
یکی از مواردی که بچهها را دچار تنش میکند، اضطراب است. در اصل اضطراب برای بازگشت به مدرسه طبیعی و قابل فهم است و بچههای زیادی اضطراب را احساس میکنند چون بعد از تابستان طولانی باید خود را با ساختار برنامه مدرسه تطبیق دهند.
بعضی از بچهها عصبی هستند و واکنشهای هیجانی نشان میدهند.
در زیر توصیههایی ارائه میشود تا با انجام آن توسط والدین بتوان بر وضعیت روانی بچه تأثیر گذاشت:
خانه را از یک هفته قبل، آماده انتقال تعطیلات تابستان به بازگشایی مدرسه کنید.
با کودک جای ثابتی را برای انجام تکالیف مدرسه در نظر بگیرید زیرا هر چقدر بچه احساس کنترل کند، اضطراب کمتری خواهد داشت.
یکی از موارد اضطرابآور برای بچه، این است که نمیدانند در مدرسه باید منتظر چه چیزی باشند، باید در مورد برنامه مدرسه با او صحبت کنید و با بازدید از محیط جدید او را با برنامههای جدید مأنوس کنید.
در صورت امکان، با معلم جدید و کادر دفتری مدرسه او را آشنا کنید و ترتیب ملاقاتی بدهید.
با مسیر مدرسه او را آشنا کنید و راه بازگشت به خانه را به او یاد دهید. و اگر با مسیر مدرسه آشنا است، روز قبل از بازگشایی دوباره او را در آن مسیر ببرید، زیرا باعث میشود که کودک بر اضطراب خود غلبه کند.
لوازم مدرسه، مانند لوازم التحریر، کولهپشتی و غیره را با او برچسب زده و آماده کنید.
به او یادآوری کنید که او تنها کسی نیست که ممکن است عصبی باشد. به او بگویید که معلم میداند که بچهها عصبی هستند، بنابراین کارهایی را انجام خواهد داد که آن ها احساس راحتی کنند.
در اضطراب کودک دقت کنید، شاید چیز جدیتری از یک اضطراب معمولی مانند اختلال اضطرابی یا وجود یک دانشآموز قلدر در کار باشد. با معلم و مشاور مدرسه صحبت کنید.
سعی کنید تا حد امکان خودتان آرام باشید چون بازگشایی مدرسه برای والدین نیز میتواند گیجکننده باشد. خودتان را با خواب کافی و برنامه غذایی مناسب و ورزش برای این دوره انتقال آماده کنید.
به خودتان یادآوری کنید که اضطراب شما و فرزندتان میتواند موقتی باشد و با داشتن برنامه منظم میتوان بر آن غلبه کرد و بدانید این مورد هم مانند موارد دیگر طی میشود.
به فرزندتان اطمینان بالایی بدهید. او را تحسین کنید اما نباید تحسین شما بیش از اندازه باشد.
یک مسأله مهم این است که او را نترسانید مثلاً نگویید «معلمت عصبانی خواهد شد اگر تو شیطونی کنی».
اخذ: تبیان