بزرگواری و بزرگ منشی ائمه اطهار(علیهم السلام)، فاصله دور یا نزدیک نمی شناسد هر که باشی و هر کجا که باشی، دلت را به کرم و فضلشان گره بزن، لطف و مهربانی آنان را کاملا لمس خواهی کرد.
ایام ماه ذی القعده ، ایام زیارتی مخصوص امام رضا(علیه السلام) از دور یا نزدیک است، مرغ دل را بر بالای گنبد زردش به پرواز در آور تا قطعه ای از بهشت را بار دیگر به نظاره بنشینی و از خوان کرمش بی نصیب نمانی.
اذن دخول بطلب و بخوان: " فاذن لی یا مولای فی الدخول افضل ما اذنت لاحد من اولیاءک ؛ مولای من! به من اجازه بده وارد شوم، همانطور که به یکی از دوستان نزدیکت اجازه می دهی و بلکه بهتر از آن! "
سرت را به نشانه احترام پایین بیانداز و دستت را خالصانه بر سینه بفشار و بگو "بسم الله و بالله و فی سبیل الله ..." تردیدی به خود راه مده که آقا سلام تو را بی پاسخ نخواهد گذاشت.
و اینک که دل به دل یار گره زده ای با او به درددل بپرداز که همواره شنونده خوبی برای زائرانش است، برایش تفاوتی ندارد که رنج سفر را بر خود هموار کرده و با این جسم خاکی به پابوسش رفته باشی و یا در چنین روز مبارکی - 23 ذی القعده - مشتاقانه آرزوی زیارتش را داشته باشی.
این میزبان مهربان، پذیرای شنیدن است با هر زبان و لهجه ای منتظر است تا با او دردل دل کنی و این بار نه تنها برای ثواب هزار حج و هزار عمره بلکه تنها برای سبکبار شدن از هر آنچه امور دنیایی که بر دوشت سنگینی می کند، از او بخواه که پاک و پاکیزه شوی همانند روزی که از مادر زاده شده ای.
در فضیلت ماه ذی القعده ، مرحوم حاج شیخ عباس قمی در "وقایع الایام" و "مفاتیح الجنان" می نویسد: بدان که این ماه، اول ماه های حرام است که حق تعالی در قرآن مجید ذکر فرموده و آنها ذی القعده و ذی الحجه، محرم و رجب است که در اسلام، معظم و مکرم بوده اند.
و "سید ابن طاووس" روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعاست در وقت شدت و در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را به جا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.(شرح این نماز پر فیض در مفاتیح الجنان آورده شده).
روایت شده که هر که در یکی از ماه های حرام سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد، روزه بگیرد ثواب 900 سال عبادت برای او نوشته شود.
اما مناسبت های مهم این ماه عبارتند از یکم ذی القعده ولادت با سعادت حضرت معصومه(سلام الله علیها)، پنجم ذی القعده بالا بردن دیوار خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم(علیه السلام)، ششم ذی القعده نامه نوشتن حضرت مسلم در کوفه برای امام حسین(علیه السلام)، یازدهم ذی القعده ولادت با سعادت امام رضا(علیه السلام) و 23 ذی القعده که روز بسیار شریفی است.
این ایام زیارتی مخصوص امام رضا(علیه السلام) است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است.
علامه مجلسی می گوید: زیارت حضرت رضا(علیه السلام) در روزهای مقدس اسلامی افضل است، بویژه روزهایی که اختصاص به آن حضرت دارد : مثل روز ولادت (11 ذی القعده) و روز شهادت آن حضرت(مطابق مشهور آخر ماه صفر) سپس از کتاب "اقبال" مرحوم سید بن طاووس استحباب زیارت آن حضرت را در روز 23 ذی القعده (طبق روایتی روز شهادت آن حضرت) نیز نقل می کند و در پایان می نویسد: استحباب زیارت آن حضرت در ماه رجب گذشت . (بحار الانوار جلد 99 صفحات 43 و 44).
مرحوم محدث قمی روز 25 ذی القعده را نیز به این موارد ضمیمه کرده است.
اخذ: تبیان
