1) داشتن تبادل عاطفی

1. والدین نسبت به هم عشق و محبت دارند.

2. فضای گرم و صمیمی و لبریز از محبت را برای فرزندان فراهم می‌کنند.

3. در هیچ شرایطی از ارائه محبت نسبت به فرزندان دریغ نمی‌کنند و از کاهش محبت به عنوان یکی از ابزارها تنبیه استفاده نمی‌کنند.

4. از کنترل و تسلط افراطی و دلسوزی بیش از حد که رشد عاطفی کودک را مختل می‌کند پرهیز می‌نمایند.

5- در میان اعضای خانواده تبعیض قائل نشده و گاهی با آنان درددل می‌کنند.

و...

2) مثبت‌گرایی

1. به نقاط مثبت خود بیشتر اهمیت می‌دهند.

2. به رفتارهای خوب همسرشان بیشتر می‌اندیشند.

3. در برخورد با فرزندان همواره به کارهای خوب‌شان توجه بیشتری دارند.

4. نسبت به محیط زندگی و اطرافیان نگاه خوشبینانه دارند.

5. با ایجاد شرایط مناسب به ابراز نقاط قوت فرزندانشان کمک می‌کنند.

و...

3) ارتباط مطلوب

1. والدین نسبت به هم یکدل بوده و از روابط صمیمانه برخوردارند.

2. به فرزندان خود احترام گذاشته و از تحقیر شخصیت و انتقاد نابجای آنان پرهیز می‌نمایند.

3. با تشکیل جلسات خانواده و مشورت با فرزندان به رشد و اعتماد به نفس و ارزشمندبودن آنان کمک می‌نمایند.

4. وقت مناسب در اختیارشان قرار می‌دهند.

5. به اندیشیدن، درک مشکل، پیدا کردن راه حل با کمک همدیگر اهمیت می‌دهند.

6- در وقت مناسب از روش تذکر و یا توبیخ استفاده می‌کنند.

4) توجه به امور

تحصیلی

1. والدین با ایجاد فضای شاد و آرام زمینه‌های پیشرفت تحصیلی را فراهم می‌کنند.

2. با برنامه‌ریزی لازم، روش صحیح مطالعه را به آنان می‌آموزند.

3. با ایجاد شرایط مناسب به ابراز توانائیها و نقاط قوت فرزندشان کمک می‌نمایند.

4. به منظور اطلاع‌ و ارزیابی از امور تحصیلی پی‌گیری‌های لازم را به عمل می‌آورند.

5. به رفت و آمد فرزندان و دوستان آنها توجه دارند.

6- با اولیاء مدرسه در زمینه‌های مختلف به ویژه در جلسات آموزشگاهی همکاری دارند.

و ...

5) برخورداری از

     نقش الگویی مطلوب

1. به ارزشهای دینی، اخلاقی و خانوادگی پایبندند.

2. در کردار و گفتار خود هماهنگی دارند. (وحدت کردار و گفتار)

3. در شرایط مختلف مراقب رفتار مثبت و مفید خود هستند.

4. نقاط ضعف خود را پذیرفته و با متانت و صداقت رفتار می‌کنند.

5. با رفتار منطقی و متعادل خود سلامت فرزندان را فراهم می‌کنند.

و ...

6) نقش اجتماعی

     مؤثر و مطلوب

1. برنامه منظم و از پیش‌ تعیین‌شده‌ای برای همخوانی خواسته‌هایشان از فرزندان و توانائیهای آنان دارند.

2. درک روشن و عمیق از تواناییهای فرزندان در زمینه‌های گوناگون فیزیکی، عاطفی، ذهنی یا عقلی، اجتماعی و اخلاقی دارند.

3. بر مبنای توجه به تواناییها و تمایلات فرزندان مسئولیتهای اجتماعی را تفویض می‌کنند.

4. با شرکت‌دادن فرزندان در فعالیتهای آزاد و متنوع زمینه درک موقعیت اجتماعی و نیازهای روانی‌‌شان را فراهم می‌نمایند.

5. مهارتهای اولیه و اساسی زندگی را به فرزندان آموزش می‌دهند.

6- در سنین بالاتر نقش تربیتی آنن از یک مصلح و یک هدایت‌کننده به یک مشاور تبدیل می‌شوند.

و...