1- به احساسات ونیازهای کودک گوش فرا دهید.
بزرگسال: ازاینکه درامتحان زبان انگلیسی کم شده ای غمگین به نظر می رسی.
کودک: بله همین طور است.فقط به 12 سوال از20سوال پاسخ درست دادم.دیشب یک ساعت درس خوانده بودم نمی دانم چرا اینطور شد.نمی دانم چرا لغت های تازه رانمی توانم حفظ کنم
2- نظریات کودک را خلاصه کنید.
بزرگسال:از حرف هایت می توان این نتیجه راگرفت که خیلی سعی کردی تمام لغت های تازه رابه ذهنت بسپاری، ولی بعضی از آنها درمغزت فرو نرفتند.
3- احساسات ونیاز های خود رابروز دهید.
بزرگسال: نگرانی من این است که تولغت های مهم راحفظ نمی کنی وهمین طور پسرفت داری.
4- کودک رابرای یافتن فکری بکر،دعوتبه همکاری کنید.
بزرگسال: می خواهم بدانم اگر فکر هایمان راروی هم بگذاریم میتوانیم روش موثر وتازه برای درس خواندن توپیدا کنیم؟
5- پیشنهاد ها رابدون ارزیابی کردن ،یادداشت کنید.
کودک: درس زبان را از کلاس اول راهنمایی حذف کنند.
بزرگسال: (درحال یادداشت کردن) خوب، این رانوشتم. دیگر چه نظری داری؟
کودک: شاید بتوانم با درست کردن کارت لغت های جدید راحفظ کنم.
یزرگسال: می توانیم لغت های جدید را روی ضبط یا موبایل من ضبط کنی وآن راگوش کنی وحفظ کنی.
کودک:....
6- باهم تصمیم بگیرید کدام نظریه رادوست دارید وکدام رادوست ندارید وبرنامه تان برای عملی کردن آن چیست.
بزرگسال: نظرت راجع به درست کردن کارت وهر شب حفظ کردن 4 لغت تازه از روی کارت ها چیست؟
کودک: خوب است اما بجای کارت دوست دارم لغت ها راروی نوار ضبط کنم وآنقدر حفظ کنم تا همه راحفظ کنم.
نکات مهم در هنگام استفاده از این روش 6 مرحله ای:
1- هنگامی که عجله دارید یا سراسیمه وپریشان هستید هرگز سعی نکنید مشکلی راحل کنید.برای حل مشکل بطور موفقیت آمیز،به زمان وفکر آزاد وآرامش احتیاج دارید.
2- مهمترین کار در این روش، شنیدن حرف های کودکان است: دلم می خواست زود تر به این قسمت بپردازم.به قسمت خوبی که آن را«آشفتگی فکری» می نامم وتا آخرین حد ممکن حلال بسیاری از مشکلات است.من یاد گرفته ام که شاگردان مایل نیستند به راه حل هایی دست پیدا کنندف مگر اینکه ابتدا احساسات آنان را شناسایی وتصدیق شود.(به قسمت کودکان احتیاج دارنداحساساتشان تصدیق شود مراجعه شود-همین وبلاگ)
3- در مرحله سوم احساسات خود رامختصر ومفید ابراز کنید: کودکان از موعظه های طولانی بدشان می آید وخسته می شوند وگوش نمی دهند.
4- برای ارزیابی کردن پیشنهادها اشتیاق نشان دهید: وقتی بچه ها راه حلی گفتند که به درد خور است وبگوئید:« این چه راه حلی است» دیگر بچه ها راه حلی رانمی گویند .پس راه حل ها رابنویسید ودر آخر ارزیابی کنید
5- مطمئن شوید نقشه ای که دنبال می کنید درمرله ی نهایی قابل اجرا است: بهترین نیت ها وفکرها ممکن است به جریان آب سپرده شود.مگر اینکه در مورد روش وکارایی راه حل وسپس تصمیم گیری برای اینکه چه کسی چه مسئولیتی به عهده بگیرد، توافق شده باشد.
6- اگر برنامه راکد ماند خود رانبازید: سرزنش کردن کودکان که چرا نقشه های خود راپیگیری نکردندف جو کلاس راخسته وگاهی خصومت آمیز می کند.با مراجعه ی مجدد به یاداشت های روی تابلو روی دیوار ، بیشتر اوقات می توان به پاسخ هایی دست یافت که مرتبه ی اول به نظر نیامده است.
نوشته:آدل فابر-الین مازلیش-ترجمه معتکف-
تایپ واندکی تغییرمجید رحمانی:دبیرراهنمایی ودبیرستان و استاددانشگاه روشهای تدریس
