تنها هنرمند و صاحب هنر بودن ارزش نبوده و ملاک برتری انسان نمی‌باشد. بلکه هنرمند واقعی و سعادتمند کسی است که هنر وی با معیارهای قرآن تطابق و سازگاری داشته باشد.
شاید بپرسید مگر قرآن درباره‌ی هنر هم سخنی دارد؟ صد البته که قرآن کریم درباره‌ی همه‌ی شئون زندگی انسان راهکار دارد، چراکه قرآن «تبیاناً لکل شیئ» و بیانگر همه چیز است.
قربان عبارت از کارهای نیکی است که انسان بوسیله آن بخواهد خود را به رحمت خداوند نزدیک کند، بنابراین عمل نیکی که انسان انجام دهد تا بدان وسیله خویشتن را به رحمت حق تعالی نزدیک سازد آن کار را قربان گویند؛ مانند فرمایش رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) که فرمود: نماز موجب تقرب و نزدیکی هر پرهیزکار به رحمت پروردگار است.
بدیهی است که مراد از تقرب به خدای تعالی، قرابت زمانی و مکانی نیست چرا که بین خالق و مخلوق هیچگونه خویشاوندی وجود ندارد بلکه منظور آن است که از راه طاعت و انجام کارهای شایسته می تواند مشمول الطاف الهی قرار گرفته و به رحمت او نزدیک شود.
از جمله اعمالی که حجاج در روز دهم ذیحجه در سرزمین منی انجام می دهند کشتن شتر، گاو و یا گوسفند و انفاق آن به مستحقین است تا به وسیله این عمل نیک به رحمت پروردگار نزدیک شوند که آنرا قربانی گویند.
هر کس امام رضا (علیه‌السلام) را زیارت کند، مانند آن است که خداوند را در عرش زیارت کرده باشد، به زائر حرم وی ثواب هفتاد حج مقبول عطا می‌شود، گناهان گذشته و آینده زائر آمرزیده می‌شود، بهشت از برای او می‌شود ...
در احادیث نقل شده است: «هر کس امام رضا (علیه‌السلام) را زیارت کند، مانند آن است که خداوند را در عرش زیارت کرده باشد. به زائر حرم وی ثواب هفتاد حج مقبول عطا می‌شود. گناهان گذشته و آینده زائر آمرزیده می‌شود. بهشت از برای او می‌شود و در روز قیامت در کنار منبر رسول الله برای او نیز منبری قرار داده می‌شود تا مردم از حساب فارغ شوند.»
همچنین امام رضا (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «هر کس به زیارت من بیاید من در سه جا به دیدن او می‌روم. هنگامی که کتاب‌ها (نامه اعمال) به دست‌های راست و چپ داده می‌شود، در وقت نهادن اعمال در میزان در هنگام عبور از صراط.» به راستی چه سری در زیارت ائمه معصومین (علیهم‌السلام) نهفته است که خداوند تا بدین جایگاه به زائر اجر و ثواب عطا می‌کند. به عنوان نمونه کسی که مشرف به سفر حج می‌شود مکلف است به محرم شدن و به جا آوردن اعمال خاص حج. پس از برگزاری مراسم حج، مقبول قرار گرفتن اعمال به درگاه حضرت احدیت و جلب رضایت آن حضرت ثابت شده نیست.
موضوع وقت ظهور امام زمان ( عج ) از جمله مباحث مهدویت است که همواره مورد بحث دانشمندان و علمای اسلامی بوده و است. حکمت الهی اقتضا نموده است که وقت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ نزد مردم مجهول و مکتوم بماند، لذا آنها دقیقاً نمی‌دانند که حضرتش در چه وقت ظهور خواهند فرمود.
با وجود احادیث فراوانی که از رسول اعظم و ائمه طاهرین درباره جوانب مختلف زندگانی حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ و مسأله ظهور آن بزرگوار وارد شده است، هنگام قیام پیروز آن امام عظیم الشأن در هیچ حدیثی و خبری تصریح نگردیده برعکس احادیث شریفه صادر از پیامبر گرامی اسلام و ائمه اطهار ـ علیهم السّلام ـ هر پیشگویی را از زمان ظهور نفی می‌نماید.
از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ در خبری که از غیبت حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ می‌دهندـ وارد شده که می‌فرمایند: «کسانی که وقت ظهور را معیّن می‌نمایند، دروغ می‌گویند.»(1)
فضیل از حضرت امام محمد باقر ـ علیه السّلام ـ سؤال می‌کند: آیا برای ظهور وقتی معین شده است؟
حضرت فرمودند: «تعیین کنندگان وقت ظهور دروغ می‌گویند.»(2)
بزرگواری و بزرگ منشی ائمه اطهار(علیهم السلام)، فاصله دور یا نزدیک نمی شناسد هر که باشی و هر کجا که باشی، دلت را به کرم و فضلشان گره بزن، لطف و مهربانی آنان را کاملا لمس خواهی کرد.
ایام ماه ذی القعده ، ایام زیارتی مخصوص امام رضا(علیه السلام) از دور یا نزدیک است، مرغ دل را بر بالای گنبد زردش به پرواز در آور تا قطعه ای از بهشت را بار دیگر به نظاره بنشینی و از خوان کرمش بی نصیب نمانی.
اذن دخول بطلب و بخوان: " فاذن لی یا مولای فی الدخول افضل ما اذنت لاحد من اولیاءک ؛ مولای من! به من اجازه بده وارد شوم، همانطور که به یکی از دوستان نزدیکت اجازه می دهی و بلکه بهتر از آن! "
سرت را به نشانه احترام پایین بیانداز و دستت را خالصانه بر سینه بفشار و بگو "بسم الله و بالله و فی سبیل الله ..." تردیدی به خود راه مده که آقا سلام تو را بی پاسخ نخواهد گذاشت.
میلاد با سعادت هشتمین خورشید تابناک امامت حضرت امام رضا (ع) را پیشاپیش به همه ایرانیان عزیز تبریک عرض می کنیم
امام رضا (ع) فرمود:
خداوند، پر حرفی و تلف کردن ثروت و اظهار نیاز کردن
زیاد از همنوعان را دشمن می دارد.
—————————-
امام رضا (ع) فرمود:
بیماری برای مؤمن، رحمت و موجب پاک شدن است و برای کافر، عذاب و لعنت است،
و بیماری از مؤمن زائل نمی شود تا اینکه گناهی بر گردن او نماند.
—————————-
