همه ما کم و بیش کلمه فوبی را شنیده ایم و تا حدودی نیز با معنای آن آشنا هستیم.
بیماری های اخلاقی
گرچه بعضی از روی علم و عمد، بد میکنند و سراغ معصیت میروند اما عدهای نیز ناآگاهانه به سراغ بدی میروند و چون خوبیها را نمیشناسند، در پی آن نمیروند.
اگر آنجا پند و هشدار سودمند است، اینجا تذکر و تعلیم، مفید است.
طبق نظر بسیاری از روانشناسان ، موسیقی احساسات بشر را . . .
پروردگارا
پس اینک منم که در حال اطاعت فرمان تو ، در دعایی که به آن امر کرده ای و در حال طلب وفای به وعده ات ، در اجابتی که وعده دادی به در گاه تو آمده ام . آنجا که فرمودی « مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم »
پروردگارا! ببخش مرا که برای رسوا کردن دیگران تلاش کردم
پروردگارا! ببخش مرا که نمازم ، وقت یافتن گمشده های من است
پروردگارا! ببخش مرا که نادانی دیگران را به رخشان کشیدم
پروردگارا! ببخش مرا که برای همه گردن کشیدم به غیر از خودم
پروردگارا! ببخش مرا که دیگران را وادار به معذرت خواهی کردم
پروردگارا! ببخش مرا که همه اش دعا کردم خدایا! مرا از شر خلق دور بدار و یک بار نگفتم خلقت را از شر من دور بدار
پروردگارا! ببخش مرا که فکر و دلم از تو عزلت گزید و از گناه نه
پروردگارا! ببخش مرا که هرچه با من مدارا کردی من بر تو خیره سری کردم
پروردگارا! ببخش مرا که آن قدر که بر بی منزلی و بی کاری و . . . گریستم ، بر فراق تو گریه نکردم
پروردگارا! ببخش مرا که آن قدر که به فکر زیبایی ظاهری و مد لباس و . . . بودم ، به فکر زیبایی . طهارت باطنم نبودم
پروردگارا! ببخش مرا که با رفتار زشتم دیگران را به دین بدبین کردم
پروردگارا! ببخش مرا که در مجادله با این و آن فهمیدم که حق با من نیست ، ولی به رو نیاوردم
پروردگارا! ببخش مرا که برای نظرات دیگران ، ان گونه که حقشان بود ارزش قائل نشدم
پروردگارا! ببخش مرا که با پرسش های مشکل از استادانم ، خود را در چشم دیگرران بزرگ جلوه دادم و استادانم را تحقیر کردم
پروردگارا! ببخش مرا که موقع تعریف و تمجید دیگران ، باورم شد که راستی راستی کسی هستم
بارالها ؛ نیتم را در طاعت خود ثابت ساز و بصیرتم را در عبادتت قوی گردان و مرا به اعمالی موفق دار که به وسیله آن چرک گناهان را از من بشویی و هنگام وفات مرا به حلت خود و حلت پیغمبرت محمد(ص) بمیران .