ایجاد نظم و انضباط در زندگی کودک ، اساس رشد اخلاقی وی را در اولین مرحله از کودکی تشکیل می دهد . وجود نظم ، سبب می شود که زندگی کودک آسان و قابل پیش بینی شود.
والدین سهم زیادی در رشد اخلاقی و خویشتنداری کودک خود دارند و می توانند این امر را از دو طریق : نظارت بر رفتار کودک هنگامی که خودش قادر به کنترل رفتار خویشتن نیست ، و فراهم کردن شرایط به گونه ای که بشود موقعیت را به آسانی کنترل کرد ، انجام دهند .
روان شناسان ، پنج روش موثر را برای گذراندن کودکان از مرحله ی عصبانی بودن به مرحله ی آرامش بیان کرده اند که عبارت اند از :
الف –از طریق ایجاد محدودیت ، به این معنا که به صورت غیر مستقیم ، اجازه ی انجام هر کاری به کودک داده نشود .
ب – فراهم کردن شرایطی که به کودکان نشان داده شود می توان بر خویشتن کنترل داشت ؛ مانند آرام کردن آنان به هنگام بروز آشفتگی های عاطفی
ج – آموزش مهارت های مقابله ای ؛ مانند تغییرتوجه از لذت آنی به خشنودی هایی که بعدها حاصل می شود
د – کمک به کودکان برای پیش بینی نتایج اعمال شان
ه – سرمشق قرار دادن خویشتنداری خود برای آنان .
در ارتباط با فرزندتان به نکات زیر توجه کنید و رسالت سنگین تربیت یک انسان را دست کم نگیرید.
**باور کنیم فرزندان 80% خود ما هستند اما در دنیای کوچک ها . بنابراین ابتدا باید خوب خودتان را بشناسید . سپس شیوه ی ثابتی را انتخاب کنید و آن را ملاک قرار دهید .
باید باور کنیم که کودکان میل دارند خوب باشند . بیشتر خوشی و شادی بچه ها بستگی به تایید والدین دارد ، زیرا در کنار همه ی رفتارهای نادرست و کارهای نامطلوب آنها همیشه یک میل به هم کاری و پذیرفته شدن و تایید و حمایت والدین نهفته است .
** محبت خود را به بچه ها نشان بدهید ، اگر بچه ها را دوست دارید که حتما همین طور است ، این دوست داشتن را با کارهایی از قبیل ابراز زبانی ، درآغوش کشیدن ، بوسیدن ، تشویق ( به هنگام انجام کارهای خوب ) ونه تنبیه کردن ( در هنگام انجام کارهای نادرست ) به آنها ثابت کنید . او به راحتی فرق محبت را با لوس کردن می فهمد .
در پرتو الطاف ایزد منان
نوروز فرخنده بر روزگار خرمتان مبارک
و بهار شوق انگیز بر قامت سبز وجودتان
شکوفه باران باد . . .